9. Moet elke vraag op de vragenlijst beantwoord worden?
10. Mag ik afwijken van de vragenlijst?
11. Als ik een verhaal opteken, moet ik me dan aan de vragenlijst houden?
12. Ik wil wel meedoen, maar alleen onder mijn eigen voorwaarden. Kan dat?
13. Moet ik mijn afgenomen interview per se transcriberen om mee te doen?
14. Is het erg als ik het ene interview wel transcribeer en het andere niet?
15. De geïnterviewde spreekt dialect. Is dit een probleem (met transcriberen)?
16. Ik ken iemand die misschien ook wil interviewen of optekenen, mag ik diegene de materialen uit de eerste email doorsturen?
17. Waarom is het toestemmingsformulier een vereiste?
18. Hoe lever ik het audiobestand aan?
19. Mag ik meerdere mensen interviewen?
20. De deadline van 15 september is voor mij (mogelijk) niet haalbaar, is dat erg?
21. Zijn er nog digitale Zoom-meetings waar ik kan inhaken en wat extra informatie kan ontvangen?
22. Ik heb nog een vraag die hier niet wordt beantwoord, waar kan ik die stellen?
1. Het is meer werk dan ik dacht en ik overweeg me terug te trekken.
De handleiding en documenten kunnen inderdaad een beetje overweldigend zijn. Het is natuurlijk het fijnst als je alle onderdelen kan invullen, maar als je denkt ‘dit is me echt te dol’ dan mag je ook aanleveren wat je wil (bijvoorbeeld alleen een audiobestand van een interview of een paar opgeschreven ervaringen of anekdotes). De enige vereiste hierbij is dat je hoe dan ook wél het toestemmingsformulier bijvoegt. Dat is belangrijk, omdat het een belangrijk onderdeel is van de wetenschappelijke ethiek. Je moet als onderzoeker/wetenschapper namelijk kunnen laten zien dat de deelnemer formeel akkoord is met deelname.
2. Waarom zijn interviews zo’n centraal onderdeel van je onderzoek?
Goeie vraag! Omdat de verhalen over handelingsonbekwaamheid en de arbeidspositie van de man en vrouw in de twintigste eeuw amper zijn opgetekend. Ze dreigen verloren te gaan. En dat terwijl ze juist een razend interessante toevoeging vormen bij ‘droge’ wetboeken en statistieken. Je merkt bijvoorbeeld door verhalen ook waar men wel/niet van op de hoogte was. Sommige vrouwen hadden geen idee dat zij werden gecategoriseerd als handelingsonbekwaam wanneer ze trouwden, terwijl anderen er veel bitterheid over hebben gevoeld. Juist al die verschillende ervaringen maken een rijke en completere geschiedschrijving.
3. Wat gebeurt er met het materiaal (interview, verhalen) nadat ik het opstuur?
Het wordt goed geordend in folders, zodat alle gegevens van de deelnemer netjes bij elkaar staan. Dan wordt dit gelezen, geanalyseerd door hoofdonderzoeker Madeleijn van den Nieuwenhuizen, er worden trefwoorden toegevoegd zodat het terugvinden van informatie gemakkelijker is. Er wordt ook nauwkeurig geregistreerd wie geanonimiseerd wil worden.
Uiteindelijk dient het onderzoeksproject twee doelen. 1) Een geordend archief van verhalen en ervaringen dat wordt gedoneerd aan Atria Kennisinstituut voor Emancipatie en Vrouwengeschiedenis, waar toekomstige onderzoekers gebruik van kunnen maken. En 2) een breed toegankelijk boek, geschreven door historicus Madeleijn van den Nieuwenhuizen. Let op: alle interviews worden opgeslagen in het archief, maar slechts enkele verhalen vinden hun weg naar het boek, en enkel met toestemming van de deelnemer.
4. Heb je liever de verhalen van vrouwen of mannen?
Graag mannen erbij juist! Er doen al veel vrouwen mee, dus als je een man kent om te interviewen is dat juist zeer welkom. Zij zijn immers vaak op een eigen manier in een mal van verwachtingen en rolpatronen geduwd, ook dat is interessant. En als u man bent en twijfelt over deelname: doet u alstublieft mee, wat uw verhaal of kennis van zaken ook is.
5. Moet de geïnterviewde getrouwd zijn (geweest) om mee te kunnen doen?
Absoluut niet. Alle perspectieven zijn welkom. Getrouwd, gescheiden, weduwe(naar), ongehuwd, anders.
6. Ik vrees dat mijn verhaal of dat van de geïnterviewde niet interessant genoeg is.
Dit klinkt misschien gek, maar dat is het laatste waar je je zorgen over hoeft te maken. Elk verhaal is op z’n eigen manier interessant. Juist de veelzijdigheid aan perspectieven en ervaringen verrijkt geschiedschrijving: het leven op een boerderij, het perspectief van een diplomaat, een vertroeteld enig kind, een weduwe zonder erfrecht, een arbeider die zich nooit met de positie van de vrouw bezighield. Alles is welkom. Het maakt bijvoorbeeld ook niet uit wat de burgerlijke staat van de geïnterviewde is/was.
7. Ikzelf of de geïnterviewde maakt zich zorgen over privacy, hoe zit het daarmee?
Privacy en overeenstemming daarover is ongelooflijk belangrijk. Daarom is het toestemmingsformulier ook zo belangrijk om toe te sturen. Je kunt daarop aanvinken of je wil dat je naam wordt geanonimiseerd in het boek/publicaties. Als je bijzondere wensen hebt met betrekking tot privacy kun je dit aangeven per email. Je wens zal gerespecteerd worden.
8. Komen alle verhalen en interviews terug in het boek dat wordt geschreven?
Nee. Hoewel alle verhalen hun weg vinden naar het archief, vinden slechts enkele verhalen hun weg naar het boek. In het boek zal echter wel gesproken worden over trends en patronen in de interviews, dingen die opvielen en terugkwamen in meerdere verhalen. Zo nu en dan zal geciteerd worden, altijd respecterend wat de deelnemer heeft aangegeven op het gebied van privacy/anonimisering op het toestemmingsformulier, of daarbuiten.
9. Moet elke vraag op de interviewformulieren beantwoord worden?
Nee. Die vragenlijst is een leidraad, ter inspiratie. Er is wel veel over nagedacht. De vragenlijsten zijn zo opgesteld dat ze een breed scala aan ervaringen en verhalen lospeuteren. Maar ze hoeven niet als formele enquête te worden gebruikt. Het mag dus ook korter, en anders. Voel je vrij je intuïtie te volgen. Wel is het zo dat hoe meer iedereen zich houdt aan de vragenlijst, hoe gemakkelijker er vergeleken kan worden in de analyse.
10. Mag ik afwijken van de vragenlijst?
Ja, zie vraag 9.
11. Als ik een verhaal opteken, moet ik me dan aan de vragenlijst houden?
Nee, dat hoeft niet. Je mag zelf kiezen wat je opschrijft. Wel is het fijn als je het tenminste bekijkt en eventueel als leidraad gebruikt. Zie ook vraag 9.
12. Ik wil wel meedoen, maar alleen onder mijn eigen voorwaarden. Kan dat?
Zie vraag 7 over privacy en vraag 9 over de flexibiliteit van de vragen.
13. Moet ik mijn afgenomen interview per se transcriberen (uittypen van audio) om mee te doen?
Het is geen vereiste. Het is wel zeer welkom om dat te doen, of om er een beginnetje mee te maken, omdat dit project een beperkte mankracht/vrouwkracht heeft. We werken met een aantal vrijwilligers om de audiobestanden te transcriberen van mensen die dit zelf niet hebben kunnen of willen doen. Dat doen we heel graag, want het belangrijkste is dat het geen obstakel vormt in mensen hun bereidheid om te interviewen. Maar het is dus wel erg welkom:) Zie ook de bijlage in de email ‘handleiding transcript maken’.
14. Is het erg als ik het ene interview wel transcribeer (uittype) en het andere niet?
Nee. Het transcriberen is erg welkom, maar geen vereiste. Zie vraag 13.
15. De geïnterviewde spreekt dialect. Is dit een probleem (met transcriberen)?
In het geval van (zwaar) dialect is het erg fijn als iemand die dit dialect spreekt (jijzelf of iemand die je kent) dit zou willen transcriberen (uittypen) in ‘gewoon’ Nederlands. Als dat een obstakel vormt, omdat het daardoor erg veel werk wordt, dan kun je even contact met ons opnemen. Dan gaan we kijken wat er mogelijk is, of we bijvoorbeeld iemand anders kunnen vinden die het kan transcriberen. Mail dan maar even naar: handelingsonbekwaam@gmail.com met als onderwerpregel ‘dialect’.
16. Ik ken iemand die misschien ook wil interviewen of optekenen, mag ik diegene de materialen uit de eerste email doorsturen?
Jazeker, dat is erg welkom.
17. Waarom is het toestemmingsformulier een vereiste?
Het heeft te maken wetenschappelijke integriteit. We moeten kunnen laten zien dat we A) geen verhalen hebben verzonnen, en B) dat de deelnemers weten wat er (mogelijk) met het materiaal gebeurd, en dat zij daarmee wel/niet akkoord gaan. Omgekeerd verzekert het u, als deelnemer, van uw rechten. Ik als hoofdonderzoeker (Madeleijn van den Nieuwenhuizen) beloof ermee namelijk ook het materiaal voor niets anders te gebruiken dan wat ik beloof. Zie ook vraag 6, 7 en 8.
18. Hoe lever ik het audiobestand aan?
Via deze pagina, waar je ze kan uploaden. Als je er problemen mee ondervindt kun je eerst wellicht iemand in je omgeving om hulp vragen. Maar als het niet lukt mag je ook een mailtje sturen naar: handelingsonbekwaam@gmail.com.
19. Mag ik meerdere mensen interviewen?
Jazeker. En dat hoeft ook niet allemaal tegelijk. Als je bijvoorbeeld een persoon interviewt, of iemands verhaal optekent in juli en dit alles toestuurt, en later in augustus denkt: ik wil nog wel een keer - dan mag dat. Zie ook vraag 20.
20. De deadline van 15 september is voor mij (mogelijk) niet haalbaar, is dat erg?
De richtlijn is inderdaad 15 september, het is erg fijn als dat lukt. Maar als het door omstandigheden niet lukt, dan geeft dat niet. Stuur dus gerust ook later materiaal toe. Uiterlijke uiterlijke datum is 30 december 2021.
21. Zijn er nog digitale Zoom-meetings waar ik kan inhaken en wat extra informatie kan ontvangen?
Ja, er zijn nog twee ‘spreekkameruurtjes’ die eraan komen, waar je vragen kan stellen en waar wat meer achtergrondinformatie over het project en de methodologie wordt gegeven door hoofdonderzoeker Madeleijn van den Nieuwenhuizen. Dit is volledig optioneel.
dinsdag 3 augustus om 19-20u - https://gc-cuny-edu.zoom.us/j/86433701051
zondag 29 augustus om 19-20u - https://gc-cuny-edu.zoom.us/j/85399014230
Nogmaals hartelijk dank, hopelijk doe je mee aan het onderzoek!